In gesprek met Suzanne Diepstra, oprichtster en eigenaar van biologische koffiebranderij KOSU (Groningen). Via de horeca naar de eigen ‘baristaschoolgroningen’ naar een koffiebranderij van biologische specialty koffie. Zie KOSUkoffiebranderij.nl
| Suzanne Diepstra en haar biologische koffiebranderij KoSu Toen Suzanne Diepstra (32), tijdens een pizzamaaltijd, vertelde dat ze gestopt was met werken bij het Koffiestation, was ik zeer verbaasd. De minikoffiebranderij in de Paradijsvogelstraat (Groningen) paste haar als een oude jas. Ze kon daar haar barista-cursussen geven en hielp bij de promotie en verkoop, en later bij de inkoop en het branden van de koffie. Overal waar Suzanne werkt, krijgt ze leidinggevende taken. Maar, voegde ze daar kalm aan toe, ze had besloten om een eigen koffiebranderij te beginnen. Toen dacht Kuifje: dat wil ik volgen. Het gebeurt niet vaak dat je iemand kent die van scratch on een bedrijf begint. En helemaal niet een koffiebranderij waarvan er in de stad Groningen naast de grote TikTakfabriek in de Rouaanstraat drie kleine branderijen zijn: Sama (Lopende Diep), Black & Bloom (Oude Kijk in ’t Jatstraat) en het Koffiestation. Er moeten een hoop keuzes worden gemaakt voor de start van een eigen bedrijf. Welke naam krijgt het? Hoe komt het logo er uit te zien? Wie maakt de website, inclusief de mogelijkheid voor webverkoop? Waar is de strategische plek in de stad om de branderij te beginnen? Waar komt het belangrijkste gereedschap, de brander, vandaan? Via welke importeur haal ik de koffiebonen? Of ga ik rechtstreeks inkopen bij boeren? Hoe weten klanten dat ik er ben? En, een kleinigheidje, lukt het om het ondernemersplan gefinancierd te krijgen? Wil en kun je daar familie en vrienden bij betrekken? Zijn banken geïnteresseerd? Hoe benader je die? Het zijn allemaal schaakstukken die geplaatst worden op een leeg bord en die elkaar ook moeten dekken. Zo ben ik in april 2022 met Suzanne mee geweest naar het Amsterdam Coffee Festival waar ze bijna twee uur sprak met een Engelse en Deense vertegenwoordiger van de Amerikaanse producent van koffiebranders, Loring. Een exclusief merk met o.a. enkele duurzame energiebesparende technieken en weinig uitstoot in de brander. Maar behalve de exclusieve prijs zou het ruim een jaar duren voor dat de brander verscheept kon worden. Stel dat je de brander bestelt, wat doe je dan in de tussentijd? Al wel bedrijfsruimte huren? Een dure brander, waar geef je dan minder geld aan uit? Veel beslissingen hangen van elkaar af en zijn mede afhankelijk van derden. Maar ik kwam er snel achter dat ik Suzanne, hoe groen ze ook is als ondernemer, weinig hoefde te vertellen. Ze observeert, analyseert en hakt knopen door als een ervaren rot.  Maar boven al deze praktische zaken hangt een principiële vraag waarvan het antwoord alle beslissingen kleurt en stuurt: wat wil Suzanne bereiken met haar koffiebranderij? Wat is haar ideaal? Eind juni ging ze, met een vriendin, naar Peru voor haar eerste koffiereis. Haar verslag daarvan toont de foto die ze in haar hoofd heeft. Ze is op zoek naar koffieboeren die biologisch werken, goed met het personeel omgaan en langdurig investeren in de verbetering van de teelt van goede koffie. De zogenaamde specialty-koffie. Koffie die aan hoge smaakeisen moet voldoen en waarvan de kwaliteit herkenbaar is en typerend voor een bepaalde streek. Ruwweg zoals er voor wijn de appellation controlée is die herkomst en smaak waarborgt. Ze is onder de indruk van coöperatie Churupampa in de buurt van Jaén, in het noorden van Peru, waar 350 boeren samenwerken. Hier zag ze voor het eerst de rode en gele koffiebessen aan de struiken, die door de boeren ook als snoepjes worden gegeten. Het vruchtvlees van de koffiebessen komt op de composthoop samen met de mest van de boerderijdieren. De compost is het eerste dat koffieboer en oprichter van Churupampa Eber Tocto haar laat zien. Ze wordt gastvrij ontvangen en kan alles vragen wat ze wil, ook al moet dat met Google translate. In augustus haalt Suzanne de eerste twee koffiebalen van Churupampa uit de haven van Rotterdam. Ze wegen 69 kilo elk. Zolang haar eigen branderij, die in de suikerfabriek komt, nog niet klaar is, brandt ze bij een collectief van branders in Amsterdam. Het is hoog tijd voor een gesprek met Suzanne Diepstra. Op haar website kosu.coffee introduceert ze zichzelf en is er de mogelijkheid om haar nieuwsbrieven te volgen. Mailen kan ook: info@kosu.coffee Ik sprak Suzanne in het Concerthuis in de Poelestraat in Groningen. Een plek waar ze gewerkt heeft en die ook een bouwsteen leverde in de ontbolstering van Suzanne. Als straks KoSu in de suikerfabriek voor productie klaar is, zoek ik haar weer op. |