De helft van Nederland is agrarische grond. Bijna de helft daarvan, dus een kwart van Nederland, is bestemd voor dieren. De Nederlandse veehouderij telt 100 miljoen kippen, 12 miljoen varkens, 4 miljoen runderen, 500.000 geiten, 500.000 schapen en dan nog wat kalkoenen, eenden, konijnen etc.
Dat betekent dat op iedere hectare (100 bij 100 meter) er 100 kippen, 12 varkens, 4 koeien, een schaap en een geit rondlopen. Zie de illustratie hierboven. Op iedere hectare! Omdat de meeste dieren niet buiten komen zien we ze nauwelijks.
Deze intensieve veehouderij heeft grote gevolgen voor de dieren, het landschap en de mens. Veel dieren kunnen hun soorteigen gedrag niet meer vertonen, ze zijn relatief vaak ziek waardoor er veel medicatie nodig is, ze leven kort, er zijn grote hoeveelheden voer nodig, die voor een flink deel (soja) in het buitenland wordt geproduceerd of waardoor Nederland vol staat met mais, er zijn mestproblemen, de uitstoot van broeikasgas en stikstof en fijnstof leidt tot opwarming, verzuring en longproblemen, er zijn risico’s van de overdracht van virussen of andere ziektekiemen van dier op dier en van dier op mens (Q koorts, vogelpest), het landschap verliest zijn historische laag en biodiversiteit, oppervlaktewater raakt vervuilt, weide- en akkervogels zijn gedecimeerd en ga zo maar door.