Deel het bericht ““το φαγητό είναι φάρμακο””
I trophi ine farmaco – Alexandra Tsina
Alex Friedrich legt uit dat alles wat we eten, drinken en inademen het lichaam beïnvloedt en daarmee belangrijk is voor onze gezondheid. We hebben het over welke rol voeding kan spelen in de strijd tegen ziektes, corona bijvoorbeeld. Hij houdt een klein pleidooi om onderzoekers van het UMCG samen te laten werken met bijvoorbeeld een natuurvoedingswinkel om wat meer te kunnen zeggen over het verband tussen voeding en gezondheid.
Hij vertelt dat hij soms studenten een sinaasappel voorhoudt en een potje met vitamine C-tabletten. ‘Wat, denken jullie, is gezonder?’ De meningen zijn verdeeld, maar de meesten kiezen voor de pil.
Dit is een boeiende vraag: weegt een geconcentreerde, afgemeten hoeveelheid vitamine C op tegen een wisselend gehalte vitamine C in een sinaasappel waar dan wel allerlei hulpstoffen bij inzitten? Kies je voor een medicijn of kies je voor een vrucht?
De sinaasappel is niet alleen een bron van gezonde stoffen, maar ook een vrucht uit Zuid Europa waar een boer moeite voor heeft gedaan om hem te kweken. In het dorpje Guillena, boven Sevilla, vroeg ik aan de barkeepster waarom haar café ‘Azahar’ heette – een merknaam van citrus die we in de winkel veel tegenkomen. Ze vertelde dat azahar de geur van sinaasappelbloesem betekent. ‘Kom maar terug in februari, maart, dan ruik je het overal’, raadde ze me aan. De sinaasappel is ook een vrucht die associeert met het huis van Oranje en daarmee de nationale kleur van Nederland. De naam verwijst naar China waar de vrucht oorspronkelijk vandaan komt. De Nederlanders, die ze in de 18e eeuw in Europa introduceerden, noemden ze appeltjes van China: appelsien. De sinaasappel wordt gebruikt in salades, vruchtenbowls, als marmelades, in likeur. Kortom, de sinaasappel is een deur die opent naar een boer, een streek, een identiteit, een feest, een lied etc.
Alex’ Griekse moeder, Alexandra Tsina, had onlangs tegen hem gezegd: ‘I trophi ine farmaco’, voedsel is medicijn. En ze bedoelt daarmee, legt hij uit, de maaltijden die je zelf klaarmaakt, met verse producten en waar je iets van je kennis en liefde in legt en dan doorgeeft aan degenen die het opeten, een medicijn is voor lichaam en geest, het verbindt.