De hooilanden bij het reitdiep

Op het jaagpad tussen het Reitdiep en het Zernike-complex wordt veel gewandeld, gejogd en gefietst. Het oorspronkelijke jaagpad, waar schepen met lijnen vooruit konden worden getrokken, zal op de dijk hebben gelegen. De passanten komen vooral van het universiteitsterrein. Veel groepjes, vaak met badges, druk discussiërend over belangrijke dingen. Het is een prachtig route om een frisse neus te halen en, wie weet, een nieuw idee op te doen.

Wat weinigen beseffen is dat deze groene zone tussen pad en dijk, acht hectare groot, een klein, eeuwenoud cultuurlandschap herbergt dat vroeger overal voorkwam maar tegenwoordig zeldzamer is dan een zeearend. Het zijn weilanden die tot ver in het voorjaar nat zijn, dus niet erg geschikt om er vee te weiden en die maar één of twee keer in het jaar gemaaid worden. Het zijn ‘’natte hooilanden’’.

Goede vriendin Jeanette Kappelhof inventariseerde vorig jaar de planten- en vogelrijkdom als onderdeel van de gidsopleiding van het Instituut voor Natuureducatie (IVN). Op een zaterdagochtend struinden we een paar uur over het terrein. Ze liet me een lijst zien met bijna honderd verschillende planten en zestig vogels die er afgelopen jaren waren geteld. Dat zijn grote aantallen voor zo’n klein gebied. Het vastleggen van de soorten helpt om de veranderingen in het terrein te volgen. En helpt aldus de Gemeente bij het maken van beheerkeuzes.

Jeanette weet dat er orchideeën groeien maar waar zitten ze? We zijn vroeg in het seizoen, maar dan vindt ze toch twee exemplaren, net boven het maaiveld. Over een paar weken bloeien ze. Maar de Echte koekoeksbloem, Valeriaan, Ratelaar, Smeerwortel, Kaardenbol of bijvoorbeeld Dotterbloem zijn ook mooi.

Ze vertelt dat ze vorig jaar twee keer tegen een Velduil was opgebotst. Die zat in een boompje en keek haar, op een paar meter afstand, met grote gele ogen, recht aan, zag dat ze van het IVN kwam en bleef even zitten voor de kennismaking, en vloog toen uils weg.

Dit kleine stukje hooiland maakt melancholiek omdat het type bijna niet meer bestaat. Zernike en Groningen zijn vlakbij en kapselen deze postzegel in.

‘’En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.’’

JC Bloem